از ریشه های تمدنی ۸۰۰ ساله تا قنات های گوارای قوهک

به گزارش روابط عمومی فرمانداری فریدن، فریدن یکی از مناطق استان اصفهان است که با داشتن تاریخ و قدمت چند هزار ساله و جاذبه های طبیعی، مستعد برای استفاده از امتیاز صنعت گردشگری در این استان است که این گزارش می خواهد به معرفی روستای قوهک فریدن که در ۱۶۵ کیلومتری از مرکز استان و ۲۵ کیلومتری مرکز شهرستان(داران) قرار دارد

شهرستان فریدن با وجود اینکه یکی از قطب های کشاورزی استان اصفهان نیز هست اما در سال های اخیر به علت مشکلات کم آبی و فروش نرفتن محصولات با مشکلات بسیاری روبرو شده اند اما این منطقه به علت پتانسیل خوبی که در حوزه گردشگری دارد، می تواند با تقویت این حوزه بر گوشه ای از مشکلات فائق آید.

با رشد گردشگری طبیعی در ایران و اقامت گردشگران در روستاها، بدون شک روستاهای فریدن که بافت قدیمی و سنتی آن کم تر تغییر کرده و انسان ها زیاد نتوانسته در آن تغییرات داشته باشند، می تواند یکی از جاذبه های گردشگری در کشور نیز معرفی شوند.

قوهک روستای تاریخی و مستعد برای گردشگری است

امروزه گردشگری در دنیا یکی از صنایع مهم در تبادلات اجتماعی و فرهنگی بین کشورها است و به دلیل شهر نشینی جوامع، بسیاری از مردم دنیا به دنبال مناطق با اصالتی هستند که هویت تاریخی، فرهنگی و مردمی خود را حفظ کرده اند.

گردشگری روستایی امروز یکی از انواع گردشگری است که مورد توجه بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی قرار دارد و شهرستان فریدن نیز با وجود ۲۸ روستا می تواند یکی از این مناطق باشد.

تاریخ ۷ هزار ساله و طبیعت بکر شهرستان فریدن همیشه یکی از مزایای منحصر به فرد این منطقه است و کشاورزی تنها منبع درآمدی آن که این روزها روستائیان در این حوزه با مشکلاتی روبرو شدند و این امر ایجاب می کند که به ظرفیت های دیگر فریدن نیز توجه شود.

یکی از آسیب های جدی فریدن، مهاجرت جوانان به شهرها به علت بیکاری است اما اگر نظارت و وحدت رویه در مسئولان ایجاد شود، می توان با استفاده از ظرفیت های به مانند گردشگری از مهاجرت جوانان جلوگیری کرد و حتی مهاجرت معکوس به شهرستان را نیز داشته باشیم.

قوهک یکی از روستاهای است که به دلیل حفظ ساختار سنتی و قدیمی و ویژگی های منحصر به فرد دیگر که دارد در سال های گذشته به عنوان روستای هدف برای صنعت گردشگری معرفی شده است.

از آنجایی که روستای قوهک از توابع بخش زنده رود فریدن دارای طبیعت بکر، پیشنیه کهن، بافت سنتی و تاریخی است، می تواند به عنوان یک روستای گردشگری با قابلیت های بسیار بالا در طرح های بوم گردی شناخته و سبب جذب گردشگران داخلی و خارجی شود.

روستا با وجود خانه های قدیمی که بافت سنتی آن نسبت به روستاهای دیگر منطقه کم تر شامل تغییرات بوده می تواند در طرح خانه های بوم گردی یک گام از دیگر روستاهای منطقه جلوتر باشد.

بیش از ده ها دست کنده در این روستا موجود است که برخی از آنها بازگشایی و ترمیم شدند که می توان با معرفی آنها، فریدن را به عنوان «پایتخت شهرهای زیر زمینی» کشور نیز شناسند.

از خانه ها و دست کنده های قدیمی تا قنات های جوشان روستای قوهک

 

سمت شرقی این روستا به دشت وسیع که کشاورزی در آن صورت می گیرد، منتهی می شود و در منطقه غربی آن روستای زیبا و کوچک خلج در فاصله ۲ کیلومتریش قرار دارد، شمال و جنوب آن نیز در محاصره تپه ها و کوه ها است.

وقتی از بلندای تپه ای که در جنوب روستا قرار دارد نگاه می اندازیم، مجموعه ای زیبا از ساختمان های جدید و خانه هایی قدیمی و کاه گلی دیده می شود که بافت قدیمی این روستا خبر از تاریخ و قدمت کهن این منطقه می دهد.

در این روستای زیبا با مردمی خوش مرام، خون گرم و پارس زبانی آشنا می شوید که هوای گرم تابستانش و سوز سرمای زمستانش را عادت کرده اند و در یکی از روزهای زمستانی، شما را با چای لب سوز خود پذیرا می شوند.

پیرمردهای باصفا و خوش سخن در اطراف، خبر از کوچ جوانترها می دهند که به دلیل نبود کار و شغل مناسب روستا را رها کرده و شهرنشین شده اند.

فریدن علاوه بر داشتن مکان های تاریخی که هنوز بکر مانده اند و مطالعه روی آنها صورت نگرفته، دارای گونه های زنده ای است که قرن ها را با تمام فراز و نشیب هایش گذراندند و هنوز استوار ریشه بر خاک این سرزمین کهن دارند.

درخت ۸۰۰ ساله ی که ریشه در تاریخ دارد

با عبور از کوچه های این روستا در کنار یک خانه قدیمی با درخت گردویی هشتصد ساله دیدار می کنید که جزء ثبت های ملی به شمار می آید، درختی که آتش روزگار هم نتوانسته او را از پا در بیاورد و پیرمردها، همدم این درخت کهن از سایه بی منتش و از پرباریش در تابستان سخن می گویند.

درخت گردوی که ۸ قرن است ریشه در خاک فریدن دارد و با سخاوتی وصف نشدنی مردمان دیارش را با میوه هایش پذیرا است.

اهالی که از گذشتگان سینه به سینه داستان ها شنیده بودند، از قدمت ۸۰۰ ساله این درخت سخن می گفتند و بر این باور هستند که این درخت برکتی است برای روستا و با وجود بیش از صدها درخت در این دیار اما باز کهن سال ترینشان پربارترین آنها بوده و هست.

این درخت یکی از تنومندترین تنه ها را در بین درختان منطقه دارد و بیشتر شبیه به دیواری قطور است و ریشه های آن مانند چتری بر روی زمین باز شده است.

یکی از اهالی روستا بیان کرد، ریشه های این درخت در قنات های روستا دیده شده و حتی در فاصله ۲۰۰ متری در زمین های مجاور شاهد آنها بودند.

اهالی روستا که به علت مهاجرت ها، بیشتر کهن سال هستند، این درخت را رفیق و مونس تنهاییشان می دانند که از اجداد و نیاکانشان به یادگار مانده تا در گرمای تابستان به سایه بان سایه گسترش پناه ببرند.

آب گوارای قنات هایشان فراموش نشود

جوب های فراوان این روستا خبر از قنات ها و چشمه های فراوان آن دارد که در جنوب روستا قرار گرفته اند تا با نوشیدن از آب گوارای این قنات ها و چشمه ها لذت سفر دو چندان شود.

با حرکت به سمت جنوب روستا شاهد دست کنده های هستید که میراث فرهنگی اقدام به بازگشایی آن کرده اما پیرمردها خبر از دست کنده های بیشتری می دهند که هنوز درب آنها بسته مانده است.

در سفر به این روستا با دعوت پیرمرد و پیرزن روستای به خانه قدیمی شان باعث شد تا با گوشه ای از تاریخ این سرزمین آشنا شویم، پیرمرد و پیر زن روستای چنان با محبت پذیرای ما شدند که هیچ گاه احساس نکردیم در این خانه روستای با صفا غریبه ایم!!

با خداحافظی از صاحبان خانه قدیمی روستا، راهی دشتی بکر و طبیعت بی نظیر شدیم که کمی از خانه باغ ها در بالادست روستا فاصله داشت سپس در کنار یکی از قنات های که در این دشت وجود داشت نشستیم و دو کف دستمان را با آب گوارا پر کردیم که لذت نوشیدنش هیچ گاه فراموشمان نمی شود
تابلوی نقاشی خداوندگار در زمستان چنان زیبا بود که وقتی آدمی آن را با رنگ آمیزی بهارش تصور می کرد، گویا گوشه ای از بهشت را به نظاره می نشست، بهشتی با جویبارهای روان از زیر درختان میوه و آفتابی که به مهر چهره آدمی را نوازش می کرد.

وقتی این نعمات در جلوی دیدگانمان خوش رقصی می کرد، به فکر فرو رفتیم که چگونه می شود اینها را نادیده گرفت و از نعمت خداوندی گذر کرد و در سختی روزگار گذراند؟!